Ahşap Rabıta Nedir?
Rabıta– döşeme tahtası çeşitli biçim ve boyutlarda yüzyıllardan beri bilinen ve kullanılan en eski zemin kaplama malzemesidir. Ülkemizde ilk dela 1996 yılında standardize edilmiş ve TS 11970 “Ahşap Döşeme Tahtaları” adı altında uygulamaya konmuştur. Bu Standard döşeme tahtalarının tarifini sınıflandırma ve özelliklerini, numune alma, muayene ve deney yöntemim ile piyasaya arz şeklini kapsamaktadır. Ancak 2006 yılında yürürlükten kaldırılmış ve yerine TS 11970 EN 13990 (2006) ‘”Ahşap Yer Döşemesi-Masif Yumuşak Ağaç Yer Döşeme Levhaları” adlı Standard kabul edilerek uygulamaya konmuştur. Bu standardda döşeme tahtasının hem adı hem tanımı değiştirilmiştir. Tahta yerine levha terimi kullanılmıştır.
Aslında standarda konu olan ölçüler bakımından da meslek kamuoyunda benimsenmiş olan ve kullanılan tahta veya rabıta tanımına uygundur (Güngör ve Kantay, 2009).
Tahta (Rabıta) kaplama; 30×50 veya 50×50 mm kesitinde ve 40-50 cm aralıklarla tespit edilen latalar üzerine, genişliği 80-120 mm, kalınlığı 20-25 mm olacak şekilde yerleştirilen uzun tahtalardan oluşmaktadır (Fitöz, 2002).
Tahta (Rabıta) döşemeler;
• Aşınmaya dayanıklı olmalıdır,
• Tahta genişlikleri aynı olmalı, mümkünse dar tahta kullanılmalıdır,
• Tahtaların bombeleşecek yüzü yerleştirilirken üste getirilmelidir,
• Tahtalar budaksız veya az budaklı olmalıdır,
• 20-25 mm kalınlıkta, 80-120 mm genişlikte parçalar seçilmelidir (Fitöz, 2002).
Tahta (Rabıta) Döşemelerin Özellikleri
• Sağlıklıdır,
• Temizliği kolaydır,
• Ses ve ısı yalıtımına sahiptir,
• Kimyasal maderlerden ve asitlerden fazla etkilenmez,
• Ateşe karşı dayanımı azdır,
• Mantardan ve böceklerden kolaylıkla etkilenir (Ay,2001; Döngel,2005).
Temizlik ve Bakımı: Vakumlama, ıslak ve kuru paspaslama yapılabilir. Haftada 2-3 kez az cila ile parlatılır. Temizliğinde yüzey aşınmasına neden olmayacak ahşaba uygun temizlik maddeleri kullanılmalıdır (Branson ve Lennox, 1989).
Kullanım Alanları: Islak mekanlar hariç hemen hemen her alanda kullanılmaktadır (Jones ve Phillips, 1984).
