Ahşap Türleri ve Özellikleri
Taşıyıcı sistem, mimari veya peyzaj elemanı olarak kullanılan ahşap türleri ve bu ahşap elemanların özellikleri şu şekildedir.
Sedir: Eteri yağlı ve güzel kokulu olan sedir odunu oldukça kıymetlidir. Reçine kanalları bulunmayan sedir ağacının odun kısmı sarımsı beyaz öz kısmı ise daha koyu renklidir. Çok dayanıklıdır. Su ile teması olan veya direkt su içerisinde olan uygulamalarda elverişlidir.
Servi: Odun kısmı sarı renkli, özü ise daha koyudur. Güzel kokulu olmasının yanındaçok sert ve dayanıklıdır. Su altı inşaatı için oldukça elverişlidir.
Çam: Odun kısmı sarı, özü koyudur. Bol reçineli ve rutubete karşı dayanıklıdır. Odunu çok kıymetli olup çok yönlü kullanılış imkânına sahiptir.
Ladin: Yumuşak, uzun lifli, kokusuz, beyaz ve hafif pembe renkli odunu vardır. Az reçinelidir. Çok kolay işlenir. Fakat dayanıklı değildir. Çok yönlü kullanılış imkânına sahiptir.
Karaağaç: Odun kısmı açık, özü ise koyu sarımtırak renklidir. Çok sert ve dayanıklıdır. Cila tutma konusunda oldukça başarılıdır.
Meşe: Odun kısmı açık sarı, özü kırmızı kahverenklidir. Sağlam, dayanıklı ve ağırdır. Su ile temas halinde ve su içerisindeki uygulamalara elverişlidir.
Kayın: Odunu sarı renkli, sert ve sağlamdır. Çok çeşitli maksatlar için kullanılır.
Kızılağaç: Kırmızı renkli hafif ve kolay işlenir. Genellikle bahçe çitlerinin yapımında kullanılır.
Akçaağaç: Odunu beyaz renkli, sert ve ağırdır. Tornacılık ve mobilyacılık başta olmak üzere çok çeşitli maksatlar için kullanılır.
Gürgen: Odunu beyaz pembemsi renkte, ağır ve serttir. Rutubete dayanıklıdır. Peyzaj tesislerinde kullanımı yaygındır.
Saz ve kamış: Gri boz renkli, hafif ve dayanıksızdır. Kırsal alanlardaki park ve bahçelerde çit ve çatı örtüsü malzemesi olarak kullanılır.
