Pergole
Açık havada oturma ve dinlenme imkanı sağlıyan pergole, kamelye veya çardaklar peyzaj tesislerinin önemli mimari yapı elemanlarını teşkil ederler. Pergoleler yüksek sütunlar üzerine yatay vaziyette bağlanan kirişlerle, bu kirişler üzerine dik olarak dizilen latalardan oluşan merdiven şeklinde uzun yapı elemanlarıdır.
Pergoleler belirgin bir hacım ve kütle gösterisinde bulunarak bahçede üç boyutlu, bol gölgeli bir mekan meydana getirirler. Bu sebeple genellikle mimari yapılar civarında planlanırlar. Binaları ve yapı elemanlarım birbirine bağlarlar. Konstürksiyonlarında bina ve bahçe duvarlarından geniş ölçüde istifade edilir.
Pergole, pergole tente, ahşap pergole asgari 2 m., azami 12 m. genişlikte inşa edilirler. Uzunlukları ise tesisin büyüklüğüne göre değişir. Ev bahçelerinde norma! olarak 3-6 m. genişlikte, 6-12 m. uzunlukta inşa edilirler.
Pergolelerin yüksekliği asgari 2.25 in., normal olarakta 3-3.5 m. olarak hesap edilir.
Pergolelerin konstrüksiyonu sade ve basittir. Önce genellikle eşit aralıklarla sıra halinde sütunlar dikilir. Sütun olarak tuğla duvar, kesme taş, ahşap direk, galvenizli demir boru ve çubuklar kullanılır. Sütun veya direkler, toprak içine 30-40 cm. genişlikte, 30- 100 cm. derinlikte açılan çukurlara yerleştirilerek dibine beton dökülür. Ahşap direklerin uçları kolay çürümemesi için yakılır veya katranlanır.
Sütunların kalınlıkları çekeceği yüke göre ahşap ve kesme taş direklerde. 10×10 cm., 10×12 cm., 12×12 cm.. 14×14 cm. prese tuğla ve klinker sütunlarda 22×33 cm., 33×45 cm. galvanizli demir borularda 5-8 cm. çapında hesap edilir.
Sütunlar, 12×10 cm., 12×8 cm., 10×10 cm., 10×8 cm., 8×8 cm., kalınlığındaki ahşap kirişlerle üstten yatay olarak bağlanır.
Kirişler üzerine 8×5 cm., 5×5 cm. kalınlığındaki latalar kirişlerle dik açı meydana getirecek şekilde 40-90 cm. aralıklarla dizilirler. Bu ölçüler kesin ve mutlak olmamakla beraber bahçede statik akımından dengeli görünürler.
Ahşap pergolelerde yuvarlak kesitli ahşap kullanılacaksa direk, kiriş ve latalar yuvarlak kesitli; köşeli kesitli ahşap kullanılacaksa direk, kiriş ve lataların köşeli kesitli olması tercih edilir. Yuvarlak ve köşeli kesitli ahşabın karışık olarak kullanılması arzu edilmez.
Direk, kiriş ve latalar, çeşitli lama, U ve T demirleri ile birbirlerine vidalanarak veva çivilenerek tutturulurlar.
Pergolelerde genellikle yalnız sütunlarda, kesme taş, prese tuğla ve demir boru kullanılır. Kiriş ve lataların ahşap olması tercih edilir. Bir tente örtüsü kullanılarak imal edilen pergole tenteler de mevcuttur.
Lataların diziliş şekilleri ahşap pergolaların görünüşüne çok etki yapar. En iyi dizi şekilleri paralel, kare ve dörtgen dizilerdir. Eğik diziler pek arzu edilmez. Ahşabın yağlı boyalarla boyanması tabii bir renk görünüşü sağlamaz. Xylamon veya keten tohumu yağı emdirilerek tabii odun rengi verilir.
Pergolelerde sütunların dibine çeşitli sarılıcı ve tırmanıcı bitkiler dikilir. Bu bitkiler sütunlara tırmanarak latalar üzerine yayılır. Pergoleyi üstten kısmen kapatarak gölge temin eder. Genellikle geniş yapraklı, güzel çiçekli ve kokulu sarmaşıklar tercih edilir. Önemli sarılıcı bitki türleri ileride ayrıca anlatılacaktır.